کانون پژوهش مدرسه حضرت آمنه سلام الله علیه

حسرت صدقه دادن وانفاق

آیه شماره 10 از سوره مبارکه منافقون

وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ فَیَقُولَ رَبِّ لَوْ لا أَخَّرْتَنی‏ إِلى‏ أَجَلٍ قَریبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَکُنْ مِنَ الصَّالِحینَ
از آنچه به شما روزى داده‏ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکى از شما فرا رسد و بگوید: «پروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت کمى به تأخیر نینداختى تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟»
1- براى دعوت مردم به کار خیر، بسترسازى کنید. «انفقوا… من قبل أن یأتى احدکم الموت» (فرا رسیدن مرگ و نداشتن فرصت بازگشت و التماس براى تأخیر مرگ را یادآورى کنید).
2- آنچه داریم از خداست نه از خودمان. «رزقناکم»
3- علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد. «من قبل ان یأتى» (با فرا رسیدن مرگ راه عمل بسته مى‏شود)
4- مرگ، بى‏خبر مى‏رسد و قابل تأخیر نیست. «یأتى احدکم الموت… لولا اخّرتنى»
5 - ثروتمندانى که در زمان حیات خود، اهل انفاق نبوده‏اند، به هنگام مرگ، تأسف بسیار خواهند خورد. «ربّ لولا اخرتنى… فاصّدّق»